Zbog negativnog uticaja koji arsen ima na zdravlje, maximalan dozvoljen sadržaj arsena u vodi za piće smanjuje se u većini država u svetu sa 0.05 na 0.01 mg/l. Arsen dospeva u zalihe vode za piće putem zagađenja koja prouzrokuju industrije, ali i onih koja nastaju prirodnim putem. Arsen može postojati u neorganskom i u organskom obliku, a neorganski arsen se generalno smatra toksičnijim. Arsen u bunarskoj vodi je element koji se prirodno javlja u stenama i zemljištu i koristi se u razne svrhe u industriji i poljoprivredi. Takođe je nusproizvod taljenja bakra, rudarstva i sagorevanja uglja.